​Enkele dagen geleden kon ik totaal slapen. Misschien was het de keiharde matras, misschien was het hitte, omdat de airco door mijn kamergenoot werd afgezet. Wie weet? Rond 5-6u kreeg ik dan ook nog eens dorst, en snakte ik naar een beetje water. Wat ik natuurlijk niet had, want hier is geen plaats voor een koelkast. Ja, ik ben mijn kamer hier beu. hoe sneller ik verhuis, hoe liever!

 

Soit, rond half 6 ben ik dus opgestaan voor een wandeling, op zoek naar een flesje water. Het is hier nog altijd prachtig weer, dus kon ik rustig met mijn flipflops de deur uitgaan. Ik dacht dat ik de enige mens op straat zou zijn. Niet dus (natuuuurlijk niet), de oudjes zijn hier 's ochtends vroeg allemaal wakker. Pensioenleeftijd is hier 60 jaar (voor vrouwen denk ik zelfs 55 jaar), dus die weten allemaal niet wat te doen. Dus gaan ze 's ochtends vroeg allemaal naar buiten om samen taichi en weet-ik-veel welke andere sporten te beoefenen. Best wel grappig om te zien allemaal. Normaal slaap ik altijd uit, dus krijg ik dit 'schouwspel' nooit te zien. Nadat ik mijn flesje water gekocht had, rustig terug naar huis gewandeld en zitten wachten tot de les begon (rond 8u). Natuurlijk kon ik mijn ogen op het einde amper openhouden...



Dit is ondertussen al een week geleden. Omdat ik die routine van die oudjes zo 'anders' vond, heb ik een mentaal lijstje gemaakt van wat hier nog anders en niet zo voor de hand liggend is:



1) Rood is goed! Dat is vrij logisch in een 'communistisch' land, en als je naar de kleur van hun vlag kijkt, maar het heeft ook rare effecten. Positieve cijfers (zoals op de beurs) worden hier rood gekleurd. Taxi's hier in Nanjing zijn leeg als ze er een rood lichtje schijnt. Ze zijn bezet als er een groen lichtje schijnt.

2) Chinezen hebben een ander telsysteem. Voor sinologen is dit al lang bekend, maar voor de rest niet. Chinezen tellen bij grote cijfers per 4 nullen. Dit betekent: 10.000 is voor hun 1.0000. Zo leven er in China niet 1.3 miljard Chinezen, maar 13 honderd miljoen Chinezen.

3) Er zijn ook gelovige Chinezen. En als ze gelovig zijn, zijn ze er echt mee bezig. Toen ik hier aankwam eind augustus, zat ik op mijn hostelkamer met een Chinees van ergens in de 40. Die man was de Bijbel aan het lezen. Hier zijn ook kerken, en veel andere soorten tempels. 

4) Winkels zijn hier 7/7 open, altijd is er volk op straat. Zondag is hier geen rustdag. Constructiewerken gaan hier zonder oponthoud door. Leuk voor de consument, iets minder leuk voor de werknemers.

5) Achter ieder loket, in iedere winkel, in elk hotel staat er altijd wel iemand te veel. Ze zijn hier met te veel, en dat merk je duidelijk. In een broodjeszaak zoals er in Leuven wel veel zijn, werkt hier 8 man ofzo. Als je de lokale kruidvat binnenwandelt, dan zijn er meer verkopers (die dan nog eens op u komen afgestormd) dan klanten.



Tot zover dit lijstje, er zijn nog zoveel meer dingen waar ik nu niet aan denk, maar die moeten jullie hier zelf komen bekijken. 

Misschien een tip voor iedereen die van plan is te komen: leer in België al met stokjes eten :-)



Groeten

​

 ___________________________________________________________________________________





Eerste indrukken Nanjing                                                                           10-9-'12

, 

Ik ben hier morgen al twee weken! De tijd vliegt echt (duh!). Ik moet hier altijd dingen in orde brengen, zoals papieren in orde brengen (voor kinderbijslag bijvoorbeeld). Voor mijn visum moest ik vorige week naar een ziekenhuis, waar ze me een papiertje gingen geven, waar ik dan weer enkele dagen op moest wachten. Morgen ga ik naar het politiekantoor, waar ik eindelijk mijn Residence Permit ga krijgen... na enkele dagen te moeten wachten :-) . 

Ik ken mijn buurt rond de campus nu toch wel al een beetje. De nummers van de juiste buslijnen begin ik ook te herinneren. Ik begin ook te wennen aan het verkeer. Overal getoeter! De gevaarlijkste weggebruikers zijn echter niet de auto's, maar de brommers. De elektrische brommers welteverstaan. Auto's waarschuwen hun komst met hun toeter, en gewone brommers met hun motor. Maar die elektrische zijn muisstil, gaan even snel als gewone brommers en rijden 's nachts dan ook nog eens zonder licht (want meestal is dat kapot). Ik hoop uit de grond van mijn hart dat wanneer we in België volledig elektrische auto's gaan kopen, er een speciaal geluid voor zo'n auto's gemaakt wordt! Voor mijn eigen veiligheid op straat Ik heb mezelf hier een bus-/metrokaart aangeschaft. ik neem vaak de bus + metro. Zo moet ik nooit meer aanschuiven aan de ticketautomaten.  Hier in Nanjing lopen nu twee metrolijnen. Maar dat gaat snel veranderen. Ze zijn nu bezig met een derde lijn, en tegen 2015 moeten hier negen (9!!) lijnen liggen. Niet normaal hoe alles hier in snel tempo verandert. Je ziet hier de mensen 24/7  boren / drillen / beton gieten. Alles in sneltempo. Vergelijk dit met Leuven, waar er meer dan twee jaar nodig was voor een ondergrondse fietsenparking aan het Foch... Ongelooflijk.



Ik heb hier al enkele toeristische bezienswaardigheden bezocht (toch af en toe de toerist uitgehangen). Er is Xuanwuhu (玄武湖), een meer in't centrum. Denk aan het meer van Rotselaar, maar dan 5-6 keer groter. Op dat meer liggen enkele eilandjes, waarop dan pagodas, bonzaituinen en andere Chinese dingen zijn. Mooi allemaal! Ik ben ook al naar Zhongshanling (中山陵) geweest. Dat is een mausoleum van Sunyat-sen (de allereerste president van China), dat op een berg ligt. Er is een heel groot bos omheen, dus daar kan je ook even ontsnappen van de drukte in de stad. Een andere bezienswaardigheid is in de stad. De tempel van Confucius (夫子庙). De tempel zelf is niet echt de moeite (ben er zelfs nog niet binnengegaan), maar de omgeving is wel mooi. Je waant je daar in het China van de jaren stillekes. Er loopt ook een klein riviertje, waar bomen overhangen. Jammer genoeg zijn de meeste oude huisjes omgevormd tot kleine winkeltjes die alleen maar toeristische brol verkopen. 

Er zijn nog andere bezienswaardigheden, maar daar ben ik nog niet geraakt. Zoals het Nanjing Massacre Museum. Maar dat zal een van de komende dagen nog wel gebeuren ;-)

Tot de volgende!

_______________________________________________________________________________

​

​

​

De Chinezen #1 

Hier is dus de eerste post van dit nieuwe tabblad. Zoals je in de titel al kan afleiden gaat deze post over de mensen hier. Ik heb er maar meteen een #1 bijgeplakt, aangezien ik wel vermoed dat er nog wel extra posts over hen zullen verschijnen :-).

Wat mij al vanaf de eerste dag opviel, en natuurlijk heel logisch is aangezien het land is met de meeste inwoners ter wereld, was de drukte. Ik wist natuurlijk dat het hier druk is, maar pas als je er middenin staat, weet je hoe het echt is. Toen we net uit de taxi stapten vanaf de vlieghaven, en met onze zware baggage naar het hostel moesten wandelen, werd ik echt overweldigd. In dat kleine straatje was het bomvol mensen, sommigen verkochten groenten op straat, sommigen wandelen gehaast voorbij, dan komt er een auto die in alle drukte tussen de mensen slalomt, met het bijhorende getoeter.  

Ook in de metro in Beijing voelde ik me alsof ik in een mierennest terechtgekomen was. Wachten om een ticketje te kopen, wachten om de roltrap te mogen opgaan, drummen om de metro binnen te wandelen, nooit plaats om te zitten. Het zijn de kleine dingen die me het meest doen beseffen dat er hier zoveel mensen rondlopen.

Hierbij aansluitend is natuurlijk de grootte van alles hier (behalve de Chinezen zelf haha). Om al die mensen te transporteren hebben ze hier overal gigantische treinstationnen, waarbij die van Leuven piepklein lijkt. Zeker het Beijing South Railway Station lijkt eerder op een luchthaventerminal dan op een treinstation. Ook de parken / pleinen / wegen zijn gigantisch. 

Tiananmen is ook zo: niet echt mooi zoals een plein in Milaan of Parijs, maar het symboliseert het 'communistische' China wel. Groot, bombastisch, imposant. 



Terug even weer naar de mensen, en meer bepaald de allerkleinsten. Blijkbaar heeft nog niemand hier gehoord van pampers of luiers. Al die kleintjes hier hebben gewoon een gat in hun broek, zodat ze makkelijk kunnen plassen. Vrij hilarisch wel, vorige week waren we met zijn allen rustig aan't wandelen op straat in Beidaihe, zien we opeens een kleine plassen op het voetpad :-) Het zal misschien wel goed zijn voor het milieu (veel minder afval), maar hygiënisch lijkt het me ook niet. Ik heb van iemand al gehoord dat een koppel hun kindje boven de openbare vuilbak hield, en waar de baby vervolgens in plaste. Echt waar, je ziet hier rare dingen.



Voorlopig is dit het einde van de post. Binnen enkele dagen zal ik nog wat meer schrijven over de Chinezen, ik heb nog wel enkele anekdotes, enkel hopen dat ik ze niet vergeet ;)

 Een ochtendwandeling           30-09-12